"güçlü bir dinî saygı uyandıran veya uyandırması gereken kabul görmüş; bozulmaması, dokunulmaması gereken, üstüne titrenilen değerlerdir. kutsal, felsefe de tanrı’ya adanmış olan, tanrısal olandır. kişilerin manevi yönden değer verdiği, koruduğu; dinî görüş ve inançlardan oluşmaktadır"
klasik kutsal anlayisi bu lakin bu yorum eksik ve yetersiz..cunku kutsal saygi uyandirir ama kendine dokunulmazlik kazandirmaz..tabu ve taassuptan ayrildigi nokta bu nuanstadir..bilim ve beseri mantik dokunmayi gerektirir..
benim kutsalima gelince bilimle mi dokunuyorlar bilimle mi bozmaya calisiyorlar buyursun denesinler ama yunus emre’nin sozunu unutmasinlar
ilim meclisine girdim, eyledim ilmi talep,
ilim geride kaldı, illa edeb, illa edeb!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?