anima

bu geceki ankara nefes bar konserlerinde bir iki metre ötemde delice şarkı söylemiş çalmış etmiş eğlenmiş eğlendirmiş bir güzel duygulandırmış gruptur. insanın aile kavramı ille de hoşbeş ettiği, kan bağı filan olması gereken bir kavram değildir bence, işte bu yüzden sanki ailemden birileriyle buluştum bu gece. yeni şarkıları da ("cehennemin vardı da niye şeytanı da yakmadın.." dan yola çıkan "insandık" bir de nazım hikmet ve tüm düşünceler yüzünden öldürülen acı çektirilen ~hrant dink’ de andık üstü kapalı..~ ismini anımsayamadığım şarkı vs..) çok başarılı. bassist murat’ın "kavurduğu" şarkıda da ceylan bass çaldı hepimiz pek neşelendik çok iyilerdi vesselam, gece hiç bitmesin istedim, herkese tavsye edilesi türkiyeden çıkmış en harka gruplardan brisi.

damardan kahır enjeksiyonu için:

(bkz: kızılderili ruhu)
(bkz: bana sorma) (ki bu beyne direkt hafıza kökenli acı komutu, felç emri)
(bkz: sona iki kala)
(bkz: son şarkı)