5 mayısı 6 mayıs’a bağlayan gece...
o gece ankara da dışarı çıkma yasağı vardır, şehrin her yanına devriyeler yerleştirilmiştir. ankara kapalı cezaevinin avlusunda idam sehpaları kurulmuştur bile...
cezaevindeki tüm mahkumlar suskundur. günlerce süren sessiz bekleyiş denizlerin hücresinin açılmasıyla bozulmuştur. elleri ve kolları prangalı gencecik yüreklerin infaz vakti gelmiştir. hücrelerin önünden geçen deniz eyvallah der
eyvallah...
25 yaşındaki deniz son mektubunu yazar, babaya son sesleniştir...
devrimin neferi ölümün gerçekliğinden bahseder son mektubunda...
son sigarasını bile kendi elleri ile içemez kelepçelidir elleri, son içtiği sigara filtrelidir ve gülümser deniz yaşamı boyunca birinci sigara içmiş bir devrimci olarak...
ölüme 5 kala son seslenişini yapar deniz...
tıpkı yaşamında olduğu gibi ölümede cesaretle gider, kendi taburesini tekmeleyerek...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?