zihnimin odaları okadar dolu ki kendi benliğimden taşıyorum kafamda kurulan dünyanın bir parçası olmak istemiyorum kişilerin dediklerinin altında neden aramak istemiyorum neden sorusundan uzaklaşmak akışına bırakmak istiyorum hayatı fakat zorlanıyorum kendi kendime yakıştırmalar yapıyorum tedavi belirliyorum telkin arıyorum kimi zaman başarılı olduğumu düşünüyorum ama başa sardığım anlar oluyor herşeyi yeniden hissetmek içimi bunaltıyor ve işte bu şekilde ben artık ben olmaktan cıkıyorum. gurur neye yarar ki vakit kaybından başka diyerek başlatıyorum bu savaşı savaşım paranoyaya karşı ...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?