albert camus’nün gerçekte tek felsefi sorunun intihar olduğunu vurguladığı eseri. yaşamı ve intiharı sorgularken yazar eserinde aynı zamanda yaşama ve intihar etme nedenlerinin aynı olduğundan da bahseder. camus’ye göre bir insan intihar ettiği için yaşar ve yaşadığı için son verir yaşamına.
kitap homeros’a göre ölümlüler arasında en hünerli olan sisifos’tan alır adını. sisifos’un tanrıları kızdırmanın bedeli olarak yaptığı aşağı inip tekrar taşı çıkarmaktır. camus`ye göre bu kısır döngüyü trajik yapan da kahramanın her deneyişinde tekrar düşeceğini bile bile taşı çıkarmaya gayret etmesidir.
işte insanın yaşamı da aynı bu şekildedir, sisifos’unki gibi; inşa edeceği tüm dekorların yıkılacağını bile bile yaşar insan... ama yine de yaşar.
"kazanılan zafer bir erteleme değil, yeni bir zaferin müjdecisidir." her ne kadar camus bu söylediğine inanmamış bile olsa , bu umut dolu sözü aktarmadan geçemezdim...
(bkz: umut ve uyumsuz)
(bkz: absürt)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?