esmeray

gercek adi esmeray diriker’dir,
esmeray 1950’de istanbul’da doğdu. 1960 yılında istanbul şehir tiyatrosu’na girdi ve çocuk bölümü’nde ilk defa sahneye çıktı ve 1965 yılına kadar da burada çalıştı. daha sonra sırasıyla dormen, sırasıyla avni dilligil, özlem, özlem taşdelenler, sezer sezin tiyatroları’nda oyunculuk yaptı. 1974 yılında “mart bakanı” adlı oyunla tiyatrolara veda etti.

müziğe, neriman altındağ tüfekçi’nin yönettiği koroda amatörce başladı. 1974’de ilk ve son kez düzenlenen “1. toplu iğne beste yarışması”nda, eşi şemi diriker’in bestesi olan “unutama beni” ile aldığı birinci oldu. aynı yıl profesyonel olarak ilk defa küçük bebek belediye gazinosu’nda sahneye çıktı.

trt’nin düzenlediği yarışmada birinci olmasına rağmen “unutama beni”yi televizyon ekranlarından seslendiremeyen esmeray, bu plaktan sonra yaptığı 45’liklerle de trt denetimi’ne takıldı.

1977 yılında yaptığı “gel teskere” plağıyla ikinci çıkışını yaptı. ve sonraki yıllarda da asker şarkıları söylemeye devam edip halkın gönlünde sağlam bir yer edindi. bugüne kadar 9 adet 45’lik, 4 adet lp ve 1 adet kaset (kağıt mendil) çalışması yaptı, 1986’da sahne çalışmalarına son verdi. “alıştık artık” adlı tv programında uzun süre ayşegül-ali atik’le birlikte rol aldı. son olarak 1995 yılında nedim saban tiyatrosu’nda “oscar” adlı oyun ile tekrar tiyatroya döndü. 2000 yılında yayınlanan “eski dostlar” albümüyle tekrar müzik dünyasın aadım attı. esmeray, yakalandığı kanserden kurtulamayarak 25 mart 2002 tarihinde öldü.


gel tezkere

gel tezkere, gel tezkere bitsin bu gurbet

evde baban anan yüzüne hasret

yolunu gözleyen yarin yüzüne hasret

bir yıl oldu davul zurna yolcu ettik seni

duvarın üstüne astık yırtık resmini

hiç gam yemem yaş dolsa da görür gözlerim

vatan borcu namus borcu derim beklerim

gel tezkere gel tezkere bitsin bu hasret

evde anan baban yüzüne hasret

mektup geldi selamın var yaşlı babana

bacı kardaş muhtar emmi garip anana

koca öküz, sarı dana nasibin almış

mektubunda söz etmemiş bir yarin kalmış

gel tezkere gel tezkere bitsin bu hasret

yolunu bekleyen yarin yüzüne hasret

çeşmelerde odalarda adın okunur

okundukça yüreğime hancer sokulur

seni anmak günah değil, kırk kat ellere

söyleyemem ben derdimi kendime bile

gel tezkere gel tezkere bitsin bu hasret

evde baban anan bacın yüzüne hasret