dönemem terk ettiğim hiç bir yere
dolaşıp duruyorum sokaklarda
dilimde o son duam
ben hiç kimseyi bu kadar sevmedim ki
sonsuzluk gibi çıkıyordu
bu söz içimden
umutsuz bir yakarış gibi
hiç bitmeyecek bir hasret gibi
ben hiç kimseyi bu kadar sevmedim ki...
ayrıca sizofren aşka mektuplar kitabını tek solukta okuduğum ve hayran olduğum yazar..
2006 yazinda bir arkadaşımın arkadaşı olması sebebiyle bir yemekte biraraya geldiğimiz, inanılmaz tatlı sohbeti olan, şirin-komik adam...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?