miraç

kapatın gözlerinizi
ve karanlığı seyredin.
işte böyle bir gece.
mekke’de bir gece
yorgunluk havada
gariplik suda
simsiyah bir sessizlik
uyku bile uykuda.
kâbe’nin hatîm kısmında
yanı üzre yatan biri var
yıl hüzün yılı
ebu talib yok
yıl hüzün yılı
vefakâr eş
haticetül kübrâ yok.
kâbe’nin hatîm kısmında
yanı üzre yatan biri var
teselli arayan kalp
hüzünle çarpan kalp
o’nun kalbi.
ve ayak sesleri
yıldızlar ışıldıyor.
bu ayak sesleri göklerden
yol veriyor yıldızlar.
semâdan inenler var.
izin verseydi allah
kâinat inerdi yere
çünkü kâbe’nin hatîm kısmında yatan
sultân-ı levlâk’tır.
habîb-i zîşândır o
nur-u hüda’dır.
merhamet ufkunun nazlı güneşi
kainatın biricik çiçeğidir o.
izin verseydi allah
âlemler inerdi yere
oysa emir yalnız cebrail’e
ve yalnız cebrail iner yere
kalk ya rasulallah
semada melekler seni bekler
taif’te taşlanan yüzüne hasret
alaya alınan sözüne hasret
seni bekler melekler.
yer yüzünde vefa yok mu?
seni teselli edecek birini mi arıyor kalbin.
sevdiklerin bir bir uçuyor mu elinden?
davetini hafife mı aldılar?
üzülme ve aç gözlerini
öteler bekliyor seni
bu gece kainat adını anacak,
aç gözlerini ki alemler nazarına kanacak.
burak, senin için uçacak.
aç gözlerini ya habiballah
bu gecenin adına isra diyecek allah.
ey yedi kat sema aç kapılarını,
ve haber ver hasretle bekleyen peygamberlere
deki hazreti adem’e;
cennetin kapısına adı yazılan
isminin hatrına af istediğin
salih oğul geliyor.
söyle isa’ya:
kuytu köşelerde
havarilerinle allah’a sığınırken,
bir adım ötedeymiş gibi kokusunu aldığın
ve insanlığa gelişini müjdelediğin
ahmet geliyor.
yusuf’a, idris’e, harun’a söyle
musa’ya deki:
vasıflarına hayran olup da
ümmetinden olmak istediğin
salih kardeş geliyor.
müjde ver ibrahim eygamber’e:
dua dua yalvarıp
gelmesini istediğin oğul geliyor
aç kapılarını ey yedi kat sema
bu gelen muhammed mustafa
cebrail yol gösterir
ve yürür sultanlar sultanı
bu nasıl bir yürüyüştür.
bu nasıl bir eda?
inci inci ter mübarek alınlarında
baştan ayağa edep var
attığı her adımda.
sultanım,
cennetler gösterilirken o gece
ümmetini hayal ettin mi cennette?
cehennemin alevleri selamlarken seni,
gözyaşlarını gördü mü cebrail?
ümmetim dedin mi?
sen unutmazsın bizi bunda kuşku yok
tahiyyat duası haber verdi bize
sen bizi hiçbir yerde
hiçbir zaman unutmadın
inşallah biz de seni unutanlardan olmayız.
allah seni unuttumasın bize.
bir söz sultanının dediği gibi
eğer günahlarımızdan dolayı girersek cehenneme
ve allah biran olsun açarsa ufkumuzu
talaal bedru aleyna diyeceğiz.
miraç gecesi
yürüdü rasulullah
cebrail önde
bir gece yürüyüşüyle
yürüdüler… yükseldiler.
yükseldikçe yükseldiler.
cebrail durdu birden,
ya rasulallah, benimle buraya kadar.
efendimiz niçin diye sordu
burası sidr-i münteha’dır
bir adım daha atarsam, yanarım, kavrulurum.
allah rasulu, sordular:
nasıl gidilir sidre-i münteha’da?
cibril-i emin cevap verdi:
aşkla!
aşkla gidilir ya rasulallah
aşkla gidilir ya habiballah
aşkla gidilir ya nebiyyallah
yürü sultanım yol senindir!
aşk vadisinde mühür senin.
söz senindir hal senindir.
muhabbetin adı sensin.
varlıkların tadı sensin
yürü ve selamını ilet
gözü yaşlı ümmetinin
sensiz bunca yetimin
ilet selamını
ahir zamanın ahını
yüceler yücesine ilet
sultanım
sen dönerken miraçtan
ilahi hediyelerle
bizim için miraç olan
beş vakit namazla,
bakara suresinin son iki ayetiyle
ve şirke düşmeyenin affedilebileceği müjdesiyle
dönerken sen miraçtan
biz ahir zamandan
ebu bekir edasıyla bakıyoruz sana
“o söylediyse doğrudur”
rasulullah söylediyse doğrudur.
ve bir ayetin sıcaklğı sarıyor
kainatin kalbini:
her türlü noksanlıktan münezzeh olan allah
kulunu geceleyin mescid-i haram’dan alıp,
kendisine bir takım ayetler gösterelim diye
etrafını mübarek kıldığımız
mescid-i aksa’ya götürdü.
çünkü, işiten ve bilen odur.
şimdi açın gözlerinizi
ve mîrâc’a hazırlanın