şükrü yalnız toplumcu ekole mensup bir şair. bunun da anlamı şu : şiirlerinin dört sacayağı var: 1- sevda, 2- kavga, 3- umut, 4- devrim. şiirleri işte bu kavramların ekseninde dönüyor. etnik kökenine vurgu yapmayı da ihmal etmiyor. ezilmişlik ve umut arasındaki sarkaça asmış şiirlerini. kavramak, anlamak zor değil. mısralar; derinliksiz, yüzeysel ve basit. zaten çoğu şiirden çok slogan havasında. kalbe sızan değil, beyne çakılan bir gürültü hakim mısraların etrafında. ama basit. basit olduğu içinde kolay okunan bir tarafı da var.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?