kenan evren

"milletler hak ettikleri şekilde yönetilirler" sözünden hareketle her şeyden önce "acaba biz ne yaptık da kenan evreni hak ettik?" sorusunu kendimize soracak olursak, kenan evrenin süpriz yumurtadan çıkmadığını görmek kolay olacaktır. kendisi bir sabah uykusundan uyandığında "bugün hava çok güzel darbe yapmalıyım" diyerek ülkenin başına fantezi olsun diye geldiyse ben bilmiyorum, cahilliğimi bağışlayınız. evlere yapılan baskınlarda orduda bile bulunmayan silahların ele geçtiği bir anarşi ortamında acaba nasıl bir irade sergilenmeliydi ki akan kardeş kanı durdurulmalıydı? "ordu müdahele edeceğine şöyle şöyle yapılsaydı bunca acı boşuna yaşanmazdı" şeklinde getirilebilecek hiç bir alternatif çözüm yolu benim aklıma gelmiyor. bu noktada bir fikri olan varsa öğrenmekten de büyük mutluluk duyarım. ben ihtilalin ahlaki meşruiyeti sorununu tamamen bir kenara bırakarak olaya yalnızca paşamızın "olgunlaşmasını beklediği şartlar" açısından bakıyorum. henüz hayatının baharında daha neyin ne olduğunu anlayamadan kendisini elinde silahla bir kavganın içinde bulmuş, binlercesi kim-vurduya gitmiş gençliği pişiren şartlar neydi acaba? bence en büyük sebebi şuydu: cumhuriyet tarihinin en demokratik anayasası olan 61 anayasasının sağladığı özgürlüğü sindirememiştik. demokrasi bize bir beden büyük geliyordu. adam olmak için illa birilerinin gelip kafamıza vurması gerekiyordu. kenan evren ve onun şahsıyla özdeşleşen 12 eylül benim nazarımca devletin bekası için hürriyetin fedasıdır. lakin kenan evren olmasaydı bugün türkiyenin çok daha güzel yerlerde olacağını iddia etmek bana hiç mi hiç gerçekçi gelmemektedir.
ayrıca 3 sene ülkeyi çok katı bir otoriteyle yönetip sonradan 82 anayasasını yürürlüğe koyarak siyasal partilerin tekrar açılmasına izin veren bu şirin tonton dedemizi alman nasyonel sosyalist partisi lideri hitlerle bir tutanlar vardır ki.... aman ben kaçıyım neyse...