ne anam var, ne babam.
ne yurdum var, ne tanrim.
ne besigim var, ne kefenim.
ne sevgilim, ne askim, ne evim barkim.
tam uc gun var acim,
komadim agzima bir lokma.
veririm omrumun yirmi yilini,
gucumu kuvvetimi, varimi yogumu.
kim alacak onlari? hic kimse.
seytan isteyecek onlari benden.
bu tertemiz yuregi, bu iyi kalbi
ne diye calip oldurmemeli?
alacaklar gelip bir gun beni,
koyacaklar kutsal, karanlik topraga.
gelecek bir ot uzanacak alacak
su guzelim yuregimden gucumu.
(bkz: attila jozsef)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?