kavaklar
bedenim usur, yuregim sizlar.
ah kavaklar, kavaklar...
beni hoyrat bir makasla
eski bir fotograftan oydular.
orda kaldi yanagimin yarisi,
kendini boslukla tamamlar.
omzumda bir kesik el,
ki durmadan kanar.
ah kavaklar, kavaklar...
aci dustu pesime ardimdan islik calar.
(bkz: metin altiok )
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?