bilgiçlerin şiirleri

içimde sıkıntıyla uyandım yine bugün,
ilk sen geldin aklıma, seni düşündüm.
neden sonra hatırladım ki sen yoktun...
sende yorgun hayallerim gibi beni unuttun.
başım dönüyordu hala, kalkamadım yataktan.
saçların dağılmış, ayaklarım titrek, halim perişan.
anlamsızlıklar içinde uyumuştum dün akşam.
bir parça çikolata alıp zorla yataktan kalktım.
beraber yediğimiz gofretin kabında seni aradım.
bu kez sana soğuk camların ardından baktım.
soğuk cızırtılarla dinledim sesini,
bir an için hissetmek istedim nefesini, ama olmadı...
ağladım; sesimi kimse duymadı.
kimse silmedi bu kez gözyaşlarımı,
kapalı gözlerle yüzümde ellerini aradım,
bulamadım..gözlerimi açtım..titreyen ellerime baktım...
çabuk yormuştu ayrılık seni, bıraktın.
nasıl çekip gittin bu kadar erken..?
ellerimi de götürseydin giderken..!
şimdi onlar inan artık yük bana.
yaralıyım o günden bu yana, hiç kapanmadı.
bu gönül laftan hiç anlamazdı, anlamadı.
seni buldu gördüğü her yüzde,
duyduğu her seste seni aradı.
ve şimdi...
şimdi çok..çok özledim seni,
ben unutulmuş şarkıların sözü, suya yazılan yazı.
inan birkez duymak için sesini,
şarkıları haykırır, denizleri kaldırır.
yeter ki sen iste, bu gönül herşeye razı.....