bana hep hüzün çağrıştıran ve aklıma bi ataol behramoğlu şiiri getiren zaman dilimi
işte şiir
ah ben ölürsem akşamüstü ölürüm
şehre simsiyah bir kar yağar
yollar kalbimle örtülür
ah ben ölürsem akşam üstü ölürüm
yüzümü bir çiçeğe dönüp
ağlamak gibi isterim
parmaklarımın arasından
gecenin geldiğini görürüm
ben ölürsem akşam üstü ölürüm
çocuklar sinemaya gider
derinden bir tren geçer
ah ben ölürsem akşam üstü ölürüm
alıp başımı gitmek isterim
bir akşam bir kente girerim
kayısı ağaçları arasından inip
denize bakarım
bir tiyatro seyrederim
ben ölürsem akşam üstü ölürüm
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?