sabahın altısında ’’vapurla gidelim. poğaça alıp çay içelim. sende gel geri dönersin istersen’’ dememden sonra son kararı verip üşenmeden poğaça almaya inmiştir kendileri. zaten biz o saniye kadiköy-beşiktaş vapurunun bizim binaya yanaşmasını bekliyorduk. vapur gelmedi, bizde almaya gitmedik. çayımızı demledik, poğaçalarımız alındı. oturduk hem sohbet ettik, hem kahvaltı ettik. bizi kendi evimizdeymişiz gibi rahat ettirdi. çok sevdik kendilerini. buradanda çok teşekkür eder yanaklarından öperim!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?