duvar

attila ilhan siiri.

- bu siir ikinci dunya savasi icinde
kahredilen butun dunya duvarlari
icin yazilmistir.-

ben bir duvarim hic gunes gormedim
sen hic gunes gormemis bir baska duvar
yuzumuz benek benek tahta kurusundan
ve sinemiz bastan basa ak ustunde karalar
- kelepceden kahroldu kahroldu bileklerim
- siyrilip ciktim artik olum korkusundan
- dilim dilim sirtimdaki yaralar
ben demirbasim sigir siniriyle dayak yedim
biz de duvariz dinliyen duyan dusunen duvarlar
bizim kucagimiz terkedilmis bir yatak gibi kirli soguk
ve bizim kucagimizda kasirgali insanlar


yuzundeki deniz parlakligiyla durur hatiramizda
o cocuk yumruklu dev o dev yumruklu cocuk
o zaman mayis’ti yagmurlar basimizda
bir cumartesi aksami girdi kapimizdan
gozlerinde kipkizil diken diken ofkesi
adeta birden bire aydinlandi zindan
onu boyle gorunce nasil da korkmustuk
sapindan firlamis bir balta gibi cehresi
ve omuzlarinda delikanli golgesi


o zaman mayis’ti yagmurlar basimizda
o sirt ustu yataginda yatardi
simsicak gozleri simdi bile aklimdadir
bir sana bakardi bir bana bakardi
disarda tabiat mevsimin en cingirakli ayindadir
toprak ana butun zincirlerinden cozulmus
sabahlar aksam ustleri manolya gibi parlak
tarlalarin yuzu gulmus
iste her aksam gectigi denize cikan sokak
ah iste annesi annesi sevgilisi


iste biz dinliyen duyan dusunen duvarlar
iste o cocuk yumruklu dev o dev yumruklu cocuk


disarda tabiat mevsimin en cingirakli ayindadir
bizim kucagimiz terkedilmis bir yatak gibi kirli soguk
o bir kac defa kartal gibi gitti kartal gibi dondu
cigliklarini degil kirbac sesini duyduk
biz duvariz neyleyim gozlerimiz aglamayi bilmez
onu bir gece sabaha karsi busbutun goturduler
kendi gitti ismi kaldi yadigâr bagrimizda
o zaman mayis’ti yagmurlar basimizda


ya biz idam duvariyiz karsimizda cok insan oldurduler
onlar hep dokuldu biz hep ayakta kaldik
temelimiz kanla beslendi ama nedense uzamadik
oyle bakmayin bu yaralar serefli yara degil
getirirler vururlar biz oyle dururuz
yagmurlar gozyasi bulutlar mendil
elimizden ne geldi de yapmadik
ah oyle bakmayin utaniriz kahroluruz


onlar hep dokuldu biz hep ayakta kaldik
bir mayis sabahi toprak rezil gok rezil
yildizlar kufur gibi yuzumuze tukurur gibi
safak sancilariyla iki buklumdu ufuk
ve simsiyah camur gibi bir manga ortasinda
siyaset meydanina geldi dev yumruklu cocuk
bulutlar egilip alninin terini sildiler
ve mermiler birdenbire olumu getirdiler


o dustu biz yine ayakta kaldik
halbuki ne kadar yorgunuz
oyle bakmayin bu yaralar serefli yaralar degil
ah oyle bakmayin utaniriz kahroluruz