tek tesellim gözlerindi
bakıp bakıp delirirdim
bana öyle yakındın ki
hep benimsin zannederdim
bırakıp gittin beni
yanarım için için
yaralı kuşlar gibi sensiz ben bir hiç’im
duman gözlüm yaktın beni
duman ettin acımadın ziyan ettin
duman gözlüm benim için
yaşamaktın yaşamayı haram ettin
gönlümü teslim aldı hüzün
içimde senden kalan cam kırıkları
aynada sensiz yüzüm
sensiz...hiçkimse dindiremedi bu hıçkırıkları
bir gece yarısı ansızın pencerenden dışarı bak
göreceksin köşe başında
nöbet tutuyordur gözlerim
öyle kolay değildir beni unutma
hala hala sokaklarındadır ayak izlerim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?