deyişme

en az iki âşık kendi kendilerine ya da bilirkişiler ve dinleyiciler karşısında belli kurallar çerçevesinde şiir yarışı yaparlar. birbirlerini denerler, ustalıklarıyla öne çıkmaya çalışırlar. deyişme şu sırayla yapılır:
merhabalaşma, giriş bölümüdür. âşıklar, birbirlerini ve dinleyicileri "hoşgeldiniz", "sefa geldiniz", "merhaba" gibi sözcüklerle rediflerine bağlanan kafiyelerle dörtlükler kurarak selamlar.
ikinci bölümde âşıklar kendi ustalarının şiirlerinden örnekler söyler.
tekerleme bölümü denilen üçüncü bölüm asıl deyişme bölümüdür. ev sahibi ya da yaşlı bir kişi düz ya da geniş ayakla deyişmeyi açar. âşıklar konu ve bend sınırlaması olmaksızın verilen oyun üzerinden deyişmeye başlar. âşıklar asıl ustalıklarını ve sanatçılıklarını burada göstermeye çalışır. ilk ayak bitince diğer âşık yeni bir ayak açar. deyişme sürdükçe ayaklar darayak halini alır. deyişme karşılıklı soru-yanıt şekline döner. âşıklar böylece birbirlerinin bilgi ve sanatlarını ölçer. bir şekilde karşısındakini söz söylemez haline getiren âşık deyişmeyi kazanır.
söz söyleyememe durumuna "lebdeğmez" denir. deyişmenin sonunda da âşıklar birbirlerini rahatlatmak, gönül almak için karşılıklı koşmalar söyler. birbirlerini överek hoşgörü örneğiyle deyişmeyi bitirirler. örneğin âşık şenlik ile âşık feryadî�nin deyişmesi:

şenlik:
şöhretin vezir payında
rütbesiyle şana layık
oturuşun o duruşun
hem sultana hana layık

feryadî:
sefa geldin gözüm üzre
olsam mihmana layık
şeyhülislam, sadrazam
doğru al’osman’a layık

şenlik:
seninle oldum taaşşuk
gözlerime geldi ışık
duymadım sen kime aşık
dillerin kur’an’a layık

feryadî:
bu düşkün gönlüm açarsın
selim sırat’ı geçersin
kevser ırmaktan içersin
olasan cihana layık

şenlik:
kul şenliği eder hürmet
rikabın kıldım ziyaret
sana nasip olsun cennet
huriye gılmana layık

feryadî:
sefil feryadî göresen
meram maksûda eresen
sancak altında durusan
habîb-i rahman’a layık