daruleytam

birinci dünya savaşı sırasında bilhassa doğu, güneydoğu ve batıda birçok bölgemiz; rus, italyan, yunan ve fransız işgal kuvvetlerinin kıyımına uğradı. bu mezalim sırasında açıkta kalan binlerce çocuk, istanbul ve düşman işgaline uğramayan bazı vilayetlerimize getirildi. bunlar, harbin başlarında ingiliz, fransız, rus ve italyanların boşalttıkları okullara yerleştirildiler. bu okullara, “yetimler yurdu” manâsına gelen dârüleytâm denildi.

1916’da kabul edilen kanunlarla, dârüleytâmlara gelir bulunmak istendi ise de, bir netice alınamadı. ittihat ve terakki partisinin kötü idaresi dolayısıyla, sahipsiz kalan çocukların pek çoğu, açlık ve sefaletten hayatını kaybetti. 1918’de savaşın bitmesi ve mütârekenin imza edilmesinden sonra istanbul’a gelen itilaf devletlerinin, okul binalarına yerleşmesi sonucu, binlerce çocuk tekrar açıkta kaldı. bunlardan bir kısmı, boş saraylara yerleştirilirken bir kısmı da istanbul dışındaki vilayetlerde, kapatılan okullara yerleştirildiler. kalan öğrenciler, istanbul’da toplanıp, şehir yatı mektebi adıyla özel idare’ye devredildiler. bu öğrencilerden yetenekli olanlar, 1927’de dârüşşafaka’ya alındılar. kısa bir süre sonra, dârüleytâm tamamen kaldırıldı.