cuzzam

lepra:


tibbi arastirmalarin geri oldugu 15. ve 16. yuzyil avrupasinda cuzzam tehlikeli bir hastalik olarak tanitiliyordu. romanlara ve sinemaya bu yonuyle yansidigindan gunumuzde dahi ayni korkutucu imajini korumaktadir. halbuki hastaliga sebep olan "mycobacterium leprae" adindaki bakteri, cogu yonuyle tuberkuloz basiline benzer. ayni zamanda aside dayanikli bir yapiya sahiptir.

cuzzam, nadir olarak bulasan, salginlar halinde gorulmeyen bir hastaliktir. mikroplar vucuda girdikten 3-5 yil gibi uzun bir zaman sonra belirtileri gorulmeye baslanir. belirtileri ve hastaligin seyri cinsine gore degisiklikler gosterir.

cuzzamin baslica iki tipi vardir:

a) noduler veya lepramatoz
b) noral veya tuberkuloid

noduler cuzzamin belirtileri

* genellikle tekrarlayan ates krizleri ile kendini belli eder.
* yuzde kirmiziya calan sislikler ortaya cikar.
* daha sonra siskinlikler sertleserek birlesir. sertlesme sirasinda agri yaparlar.
* sisliklere dokunuldugu zaman hasta bunu hissetmez.
* yuzden baska; kulaklar, burun ici, onkol bolgeleri ve apis aralari sisliklerin sik goruldugu yerlerdir.
* hastaligin ilerledigi devrede yuz sis ve yuvarlak bir gorunus alir. gozler cukurlarina kacmis; burun yassidir.
* dil, girtlak ve bogazda yaralar olusur. bu yaralar iyilestikten sonra, yerlerinde sert bir kabuk ve sekil bozuklugu kalir.

noral cuzzamin belirtileri

* cuzzam mikroplarinin sinirler uzerine etkili olmalari halinde belirtiler "noduler cuzzam"inkinden farkli bir seyir izler.
* sinirlerin harap olmasi neticesinde, vucutta ve kalcalarda erime gorulur. sinirlerin zarara ugradigi bolgelerde deri hissizlesir ve soluklasir.
* daha sonra curumeler ve yaralar ortaya cikar.
* el ve ayak parmaklarinda gangrenlesme baslar.

* cuzzam zannedildigi gibi tedavisi mumkun olmayan tehlikeli bir hastalik degildir.
* bugun turkiye’de basari ile tedavi edilmektedir. yeter ki zamaninda muracaat edilip gerekli tedavi baslatilsin.

* bircok bulasici hastaliga karsi kullanilan sulfonamid ve streptomisin tipi ilaclar cuzzam icin de oldukca etkilidirler.
* hasta ile cok siki temasta bulunmadikca bulasma tehlikesi yoktur. bu sebeple, tedavi sirasinda hastayi ayirmaya gerek gorulmemektedir.


kaynak :
http://www.sutlas.com/lepr_0001.htm