cemalim

şen olasın ürgüp dumanın gitmez
kıratın acemi konağı tutmaz
oğlun da çok küçük yerini tumaz
cemal’ım cemal’ım algın cemal’ım
al kanlar içinde kaldın cemal’ım

ürgüp’ten de çıktığını görmüşlür
kıratının sekisinden bilmişler
seni öldürmeye karar vermişler
cemal’ım cemal’ım algın cemal’ım
al kanlar içinde kaldın cemal’ım

cemal’ın giydiği ketenden yilek
al kana boyanmış don ile göynek
sana nasip oldu ecelsiz ölmek
cemal’ım cemal’ım algın cemal’ım
al kanlar içinde kaldın cemal’ım

ürgüp’ten de çıktın kırat kişnedi
üzengiler ayağını boşladı
yağlı kurşun iliğine işledi
cemal’ım cemal’ım algın cemal’ım
al kanlar içinde kaldın cemal’ım

karlık ile başkadın pınar arası
çok mu imiş cemal’ımın yarası
ağlayıp geliyor garip anası
cemal’ım cemal’ım algın cemal’ım
al kanlar içinde kaldın cemal’ım

cemal’ın giydiği kadife şalvar
dükkânın kilidi cebinde parlar
oğlun da çok küçük beşikte ağlar
cemal’ım cemal’ım algın cemal’ım
al kanlar içinde kaldın cemal’ım

kıratın üstünde bir uzun yayla
ne desem ağlasam kaderim böyle
gidersen ürgüp’e sen selâm söyle
cemal’ım cemal’ım algın cemal’ım
al kanlar içinde kaldın cemal’ım

kıratım başımda oturmuş ağlar
cemal’a dayanmaz şu karlı dağlar
üzüm vermez oldu karlık’ta bağlar
cemal’ım cemal’ım algın cemal’ım
al kanlar içinde kaldın cemal’ım

giden cemal gelir mi de yerine
içerimde yaram indi derine
cemal düşta kahpelerin şerine
cemal’ım cemal’ım algın cemal’ım
al kanlar içinde kaldın cemal’ım