çalar saat

betterthan
charles baudelairein ahmet muhip dranas tarafindan cevrilen siiri,

çalar saat! uğursuz allah, korkunç, bir karar,
parmağı bizi tehdit eder, bize der: "hatırla!"
bir hedefteymiş gibi dikilecek yakında
dehşet dolu kalbinde ürpermiş ıstıraplar;

kaçacak ufka doğru o buharı andıran
zevk, kulisin nihayetinde bir rakkas gibi;
her insanın bütün ömrü boyunca nasibi
nimeti bir parça yiyor senden de her an.

ve saniye, üçbin altıyüz kere saatte
fısıldıyor: hatırla! hatırla! - koşan böcek
sesiyle, şimdi der: ben ’geçmiş zamanım’ gerçek,
ve emdim kirli hortumumla ömrünü işte!

’remember!’ hatırla ey sefih! ’esto memor!’
(aşinasıdır hançerem bütün lisanların.)
dakikalar o külçelerdir ki fani çılgın,
altınını almadan atmaması doğrudur!

’hatırla’ ki zaman muhteris bir kumarbazdır
hilesiz kazanır, bu bir kanun, her koyuşta.
gün sona eriyor; gece büyüyor; hatırla
susuzdur her girdap; su saati boşalır.

yakında çalacak saat ve ilâhî kader,
ve şan dolu fazilet, henüz bâkire zevce,
ne nedamet o dahi (ah! son misafirhane!)
ve hepsi diyecek: "vakit, koca ödlek! geber!"
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol