caillou

poko ve gece bahçesiyle birlikte son dönemde, okul öncesi çocukların sevgilisi olmuş bir çizgi film. gilbert adında bir kedisi ve tekerleme gibi bir başlangıç müziği var.

eskiden çizgi film dedin mi hangi türü olursa olsun, çocuk 3 yaşında başlardı izlemeye ve ergenliğe kadar izlerdi. ergenlikten sonra da izleyen olurdu tabi. 5 yaş altı, 10 yaş altı diye ayrılmazdı. 4-5 yaşında samuraili, aşk meşk konulu ve bir bölümünü kaçırdığında hikayenin tamamına vakıf olamayacağın japon çizgi filmleri izlerdik.

şimdilerde her yaş grubuna uygun çizgi filmler bulmak mümkün. şu teletubileri, gece bahçesi karakterlerini falan görünce "hiç ilgi çekici bi yanları yok, mal mal ortada dolaşıyor" diye düşünüyordum. hiç konuşmuyorlar bile karakterler ama çocuklar resmen duyargaçlarıyla bağlanmış gibi televizyona kilitlenmiş bir halde izliyorlar bunları. ben olsam sıkılırdım kesin diye düşünüyorum. bizim dönemin çocukları her şeyi hardcore seviyor galiba. nerde jumarular, g i joelar. doğru olanı şu anki çeşitlilik ve gelişim dönemine gösterilen özen tabiki.