emre aydın eseri. şöyle ki;
bu kez anladım
kuru dallardan yapma
bi köprüden geçiyorum
ben ordaydım
erbabı yalnızları
yutan kentler biliyorum
bu kez anladım
hüzünlerden bozma
mutluluklar yaşıyorum
ben ordaydım
acemi aşıkları
boğan sular biliyorum
ne müttefik belli
ne sığınakların yeri
kaybettim bugün kendimi, hükümsüzdür
sonu yok bunun, boşluklardan boşluk beğendim
vazgeçtim bugün herşeyden halsiz şu kalbim
kan revan içinde hep kanamaz denen yerlerim
hem suçsuz hem güçsüz hem halsiz...
bu kez anladım
kartonlardan yapma
siperlere pusuyorum
ben ordaydım
huzurlu zamanları
yıkan sonlar biliyorum
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?