dostoyevski’nin diğer romanlarında yaptığı gibi, olayı üç beş insanın üzerinde koşullandırarak, dünyayı, inanç sistemlerini ve devleti eleştirdiği bir başyapıt romanıdır. bu romanın baş kahramanı aleksey fedoroviç karamazov, kilise tapınağında kendisini yetiştirmeye çalışan, kalbi tertemiz, mevlana felsefesiyle insanlara yaklaşan ve insanlar hakkında hiçbir önyargı ve haset duygular beslemeyen bir kişdiir. baba fedor pavloviç ise, para ve kadın düşkünü, evlatlarını ve önceki karılarını düşünmeyen, parasını yararlı şeylerden çok har vurup harman savuran bir miskindir. ilk karısından olan oğlu dmitri karamazov ile aynı kadına sevdalandıklarından dolayı baba-oğul arası sanki düşmani duygularla kaplıdır. dmitri fedor pavloviç in ilk karısından olan tek çocuğudur. aleksey’in öz abisi olan ivan karamazov ise tam bir dinsizdir. romanda inanç dünyasının sorgulandığı kısımlar hep bu karakter üzerind eyoğunlaşmıştır.
sözün özü, bu roman salt bir romandan ötedir ki, dostoyevski nin tüm eserleri bu özelliği gösterir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?