filmin o son
karanlık karesinde
buldum sonunda kendimi
bomboştum
sonsuz karanlıklar arasında
en sessiz
en renksiz
mevsimlerinde
hayatın
çıtırtısını sunmak için beklediği
tek bir ayağın bile gezmediği
uzak diyarlara düşmüş
kuru yapraklarında
yüce kavakların
bir kendime var
aslında hep yok
kendine kanacak kimsenin uğramadığı
durgun suyunda
derin bir kuyunun
buldum sonunda kendimi
gördüklerinin ardından
düştüğü toprağı
hüznü ile kahreden
tek bir damla yaşında
taş duvara iki büklüm yaslanmış
bir çocuk gözünün....
02.05.2006 12:53
buraya aktarilirken, tarafimdan ufak tefek değisiklikler yapilmistir.
aktarilan siirlerin ucu de space ten copy paste olduklari icin turkce karakterler iceriyor.
(bkz: akliniza kotu bir sey gelmesin)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?