saklıyorum kendimi
kaçıyorum, saklıyorum kendimi
karanlık köşe-bucak topluyorum ayaklarımı
ritimsiz düzensiz kaoslar isityorum vahşice
gözlerimi çıkartıyorum alacakaranlığa parlamasınlar aniden
ürpertilerimi savuruyorum yolun ortasına
tuz-buz ediyorum kemiklerimi
bütün kapılarını açık bırakıp çıkıyorum evden
zamanlar kör saatçide şimdi
sıfır noktasına koşuyorum çırılçıplak
her bakışta bir kesik daha alarak
yarabere kaçıyorum, saklıyorum kendimi
üç beş demiyorum, büyük küçük kimmiş ?
kırmızı yeşil bakmıyorum, gidiyorum sadece
gözlerimde biraz telaş kalmış, kapatıyorum
kulaklarım bir önceki vurgundan kesik
birikiyorum, gidiyorum
kaçıyorum, saklıyorum kendimi
bilmiyorum.
bütün yazgılardan farklı bir yer aradığım
hiç varamayayım istiyorum
huzursuz kalsın kalbim, zaten onu da savurdum bir çıkmaza
kaç yazar bilmiyorum
gidiyorum...
gidiyorum ki gelebileyim
gidiyorum ki gelsin...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?