cebimdeki bütün bozuklukları harcadım bugün.
mahallemin küçük bakkalında,
tozlanmasın raftaki çikolatalar diye.
planlarım var her gün için.
annemin cüzdanı bozuk paralar ile dolu.
pazardan artakalanlar, ya da ekmek için ayrılanlar.
ve her daim evin köşelerinde kalan bozukluklar.
tozlanmasın köşelerde diye.
küçük bakkalımız var bizim.
küçükken çaldığım bozukluklar onlar.
her defasında aynı köşelerde aynı bozuklukları bulmanın keyfini yaşıyoruz.
ben ve kçük bakkalımız.
tozlanmasın diye raftaki çikolatalar.
sorulan sorular aynı.
küçük tekel bayiimiz yoktu.
aşşaki mahallenin tekel bayiisi vardı.
bulduğum bozuklukları harcamamam gerekti.
biraya yetsin diye.
her ekmek almaya gidişim azaptı.
soruyordu küçük bakkal
çikolata almıyor musun.
para bulamadım amca.
aşşaki mahallenin tekelcisi vardı akılda.
sonra bir gün bakkal amca iflas etti.
aşşaki mahallenin tekelcisi
bizim küçük bakkalı sartın aldı.
evi de küçüktü bakkal amcanın.
her gün çikolatayla çıkışımı görürdü penceresinden.
çocuğu da vardı bakkal amcanın.
tozlanan çikolatalarından yiyemeyen.
devamı gelecek.
büyümüyorum ben.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?