bilgiçlerin şiirleri

nezaman biticek bu oyun tek başıma savaşmak zor
geri saymaya nezaman başlıcam gözyaşlarımla debelenip duruken
saati ileri almalıyım zaman geçmiyor
belkide sorularımı cevaplamalıyım birer birer
sirenler benim içinmi çalıyor
uzanan yok bir kol yerden kaldıracak
belki biri çıkar diye beklerim
hergünün doğuşuyla hüzün başlar benim için
üstüme toprağın kokusu sinmişken bulun beni
kaldırın ayağa yollarda yoruliyim
kalp atışlarım hat safhada aşkı buluyim
belkide sen çıkarsın karşıma
gözyaşlarımla ıslatıyim kalbini
belki ozman temiz bi kalple yaklaşırsın bana
uzanırsa belki ellerin
gözlerin gözlerimde olur belkide
mevsim sonbahar yaprak dökümü başlamış
sen çıkıp yeşert yerden çiçekleri
dünden başlat sevgini
bekletme daha fazla gücüm kalmadı
gözlerim kapanmakta bana güçver yanımdayken
belki gün gelir gidersin yine
ozaman kırılan kalp paramparça olur unutma
kurma sati uyuyalım
beraber rüyalarda buluşalım
herdünü yaşayalım tekrar
sarhoş olalım beraber ufuklara bakarken gün batımında
sızalım birbirimizin kollarında ısınalım
sensiz uyumama izin verme artık
at aklından kötülükleri
sadece sen ve ben kalalım akıllarda
beraber yol alalım
beraber boğulalım aşkın gözyaşlarında
sarılalım sımsıkı birbirimize
hiçkimse bizi ayıramasın...