iştiyak
sıra sıra dagları saran bulut olsam
yoklugunun soğuğu kar diye yagdirsa gözyasimi
yüksek tepelerinden omzunun etegine kadar
örtsem seni gitmeden,gidersem susuzlugun
bahara açacak çiçegine, goncana derman olsam
ismimi söylediginde çıg gibi aksam yanına
titretsin dagları tepelerden kopan telasim
yanına yıgılsin tüm mutlulugum,
sellerim sürüklesin hüzün çamurunu
ve sen bahara uyansan
eriyip gitsem goncaları açan
o üşüyen dudaklarinda
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?