voltalarla törpülediğimiz bir hayatın
kıyısında demlendiğimiz deryalarıdır yalnızlık...
bir gece, usulca sokulursa özlemler gırtlağına
yitirdiğimiz anıları düşün mesela
çocukken güldüğümüz şakaları
kimsenin bilmediği ağlamaları
hatırla...
bir şiir de geçen bütün kelimeleri
tüketme sevdamızla tutuşmuştuk
dümenine taş attığımız teknelerin
tornistanı olurduk hep
hayat, geceleri var ederdi bizi
gündüzleri çekilmez birer yalnızdık...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?