"gezdiğimiz kentlere benziyor bu sözlükler aslında.. ilk cümleleri harcadığımız yer hep ev olarak kalıyor da, sonrasında geziyoruz, tozuyoruz.. ama bir şekilde satırlar, hep eve bir dönüyor; bakıyor geçmişine... nelerin üstüne kurmuşum kendimi diyebiliyor. nice şehirleri geziyoruz zaman geliyor da, adımlarımız hep eve dönüyor zamanı gelince."
ilk adımı attığınızda, sizden istenen ’bilgisözlük başlığına entry giriniz’ absürd geliyor aslında... sonrasında, dönüp bakınca onca zamana; gülüşlere ve gözyaşlarına, kazanılan ve kaybolanlara... hepsi sizde kalıyor, bazen dönüp bakmaya cesaret edemeseniz dahi, bazen özlemle ansanız ve unutmasanız dahi... bazen tek nefretiniz onlar olsa dahi,..
ev gibisi yok gene de.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?