ben küçükken çok salaktım

9-10 yasındayken dayımlarla güzelce edirneye gitmekteydik,beyaz bir kartal araba,ben ve kuzen bagajdayız önümüzdeki koltukta teyzem,annem,yengem,ve kuzen oturmaktalar
aynen söyle bir diyalog gecmiştir:

-yengeeee yengee
+efendim noldu?
-ya elini verirmisinnn?
+alla alla al bakalım
-heueue elin buz gibi götün karpuz gibi(bundan daha kötüsü bu gün elini veren yarın götünü verir yenge demek olurdu heralde)

tabi herkes sustu 10 saniye sessizlik sonra:

teyzem:hahha
babam:terbiyesiz seni (hafif bir gülme efekti zorunlu olarak)
annem:hay bu cocuk yine naptı ya uff hehe

herkes bir zorunluluk ortamda güldü bense tam bir pislik ve piçlik sonucu gülmekteydim

bu hikaye taa günümüze kadar gelmiş benim yaftam olmuştur ailem ve cevrem bunla her yıl belli günlerde beni cagırıp dalga gecip gülüp yollarlar