kızıma

meğer sanaymı$ yolculuğum.burgun kendime neden ya$adığımı sordum;bir anlamı olmalıydı ba$ımdan gecen onca $eyin;bir kar$ılığım olmalıydı hayatta.bu soruyu sorduğumda kendime yirmi üç ya$ındaydım.ellerim ya$lanmamı$tı henüz ama soluk soluğa kalmı$ yorgun bir çocuktum, bildiğim her $eyden,herkesten uzaktaydım..
yalnızlık,yabancılık,haksızlık dünya kederleri bir olup yüklenmi$lerdi bir gece kalbime. balkona çıktım,dördüncü kattaydım.soğuk bir kı$ gecesiydi.demirleri tuttum caddeyi seyrettim ağlayarak.göreceksin insan nasıl acır kendine böyle anlarda... yüz yirmi dokuz numaralı otobüs geçiyordu ve bir kız kö$edeki benzinciden çıkmış elinde bira $i$esi ağlıyordu, uzundu sacları.kaldırıma oturdu elindeki bira $i$esini kar$ısındaki saat kulesine fırlattı. saat oniki’ye on vardı ve belli ki ikimizinde canı çok yanmaktaydı...
annem geldi aklıma bir pazar dönü$ü elimi avucunun içinde kavrayı$ı ve bana doğumumu anlatı$ı.yalnızmı$ sancıları geldiğinde;çok korkmu$ ya ba$aramazsa diye.balkona çıkmı$ insanları seyretmi$ ba$ka kadınlarda çekti bu sancıyı diyerek ve ba$ka insanların acılarından güç alarak doğuma girmi$.doğduğumda yaptığı ilk $ey saate bakmak olmu$.saat öğlen oniki’ye on varmı$.i$te böyle demi$tim kendi kendime;buraya kadarmı$.sonra çilekli pastayı,çaldığım vi$neleri,limonlu dondurmayı ne çok sevdiğimi dü$ündüm.saclarımı uzatacaktım,para biriktirip yollara çıkacaktım ve bir daha hiç yirmi üç yaşında olmayacaktım.büyük kararlardan önce mutlaka bir gece beklemeli eğer sabah aynıysa her $ey o zaman dü$ünmeli bitirmeyi bir hikayeyi..ertesi gün güne$li bir sabahtı; çoktan dü$mü$tü ruhumun ve kederimin ate$i...
o günden sonra neler oldu bir bilsen...sana anlatacak o kadar çok $eyim var ki..çok korkuyorum severmisin acaba beni?iyi bir anne olabilecek miyim? koruyabilecek miyim seni? kalbimde ve zihnimde biriktirdiklerimi eksiksiz iletebilecek miyim sana?
takvimler bir sonbahar çocuğu olacağını söylüyor.annende sonbaharda doğmuş bir bebekti. bu mevsim hüzünlüdür kızım ve çok sever güne$i.$uanda minicik tekmelerinle ben burdayım diyorsun.geli$ine az kaldı.seni sevinçle beklerken odanı hazırlıyoruz hevesle.ama ne yazık ki odan kadar sessiz ve özenli bir ülkeye gelmiyorsun.isterdim ki benim gördüklerime sen $ahit olma ama onlar sana bile yeti$ti.geleceği zamanı kendi seçen biri olarak güçlü ve benden de önde olacağını biliyorum umarım sende seversin karıncaları,kedileri ve kelebekleri. ben babasını çok özleyen bir çocuktum dilerim sen ayrı kalmazsın seni sevinçle bekleyen babandan....
anneler ve babalar tanıyacaksın bizden ba$ka. oğluna söz verdiği bisikleti alamadığında notalarla oğlunun adını yazan bıyıklı yorgun babaları,ya da kendi giyemediği mavi yirmi üç nisan elbisesini sabaha dek uyumadan kızına diken anneleri,sonra kendinden ba$kasını dü$ünmeyenleri,kendi öfkesinde boğulanları ve yalancıları tanıyacaksın.a$k’ı tanıyacaksın bir gün,kalbin kırılacak ve belki kıracaksın birilerini...iyi bir tamirci ol kızım,çabuk onar kırdığın kalplere ve çaresiz kalma kendi kırık kalbine.sen $imdi kendi öykünü yazmaya geliyorsun.
hayat iki seçenek sunuyor ya payına dü$en kederi parlatacaksın;ya da ömrünle iyi geçinmeye bakacaksın.ikincisini tercih edersin umarım...
bana öğretildiği gibi kızım;öğrendiğin çiçek adlarını unutma,kelebekleri kitap arasında kurutma,kin büyütme kalbinde ve incitme kimseyi...
dilerim dünyaya geli$ nedenini sen çabuk bulursun.yolun acık olsun....

bir diğeri için;

(bkz: kızım berfin e)