tasdin yine deli gönül

yunus emre siiri.

taşdın yine deli gönül

taşdın yine deli gönül
sular gibi cağlar mısın
aktın yine kanlı yaşım
yollarımı bağlar mısın

nidem elim ermez yare
bulunmaz, derdime çare
oldum ilimden avare
beni bunda eğler misin

yavi kıldım ben yoldaşı
onulmaz bağrımın başı
gözlerimin kanlı yaşı
irmak olup cağlar misin

ben toprak oldum yoluna
sen aşırı gözedirsin
su karşıma göğüs gerip
taş bağırlı dağlar mısın

harami gibi yoluma
arkuru inen karlı dağ
ben yarimden ayrı düştüm
sen yolumu bağlar mısın

karlı dağların başında
salkım salkım olan bulut
saçın çözüp benim içun
yaşın yaşın ağlar mısın

esridi yunus’un canı
yoldayım, illerim hani
yunus düşte gördü seni
sayru musun, sağlar mısın

(bkz: bozlak)

(bkz: bozlak)