minibüste yolcu varken sigara içen şöför

sigara kullananlar için de, kullanmayanlar için de "gıcık" bir insandır kendisi.sigara içmenin normal olarak yasaklandığı toplu taşıma araçlarında; uzun marlborolarıyla, rüzgarın arkaya ittiği sigara dumanlarıyla, yolculuğu size zehir ederler.hatta ve hatta sol kollarını şoför koltuğunun camından çıkarır sigara külünü de oradan silkelerler ortadaki koltuklardan birinde oturuyor ve camınız açık yolculuk yapıyorsanız önümüzdeki 5 dakika gözünüzden kül temizleyeceksiniz demektir bu.

çağlar turizimde sıkça rastlanılan durum..

(bkz: minibüste şoforle beraber sigara içen yolcu)

atatürkün şöför tanımı olan "en asil duygunun insanı" olmayan şöfördür. yolcuların canı çeker mi, çekmez mi düşünmeyen şöfördür.

sabahtan ak$ama kadar yollarda direksiyon sallayan insanin en normal hakkidir.kaldi ki icerdeki yolcunun caninin sigara istemesini onemsememesi normaldir.cunku o yolcu birazdan inecektir ve indikten sonra sigara icme $ansi vardir.ancak $ofor ki$isi "arkada$lar bi musade edin,saga cekip 5 dakka bi sigara iciyim,oyle gideriz" diyemez.cunku yolcularin i$i vardir,acelesi vardir,$oforde bunun bilincindedir.

sigara şirketlerinin adamı olması muhtemeldir. o duman da ne tatlı gelir arka tarafa doğru, hemen bir tane yakası gelir insanın. ama pek az sigaradan o tat alınır.

cami da acmazsa yolculularin telef olmasina sebep olan sofordur.
(bkz: minibusu lokomotife ceviren sofor)

(bkz: sigara yasağının kapsamının genişletilmesi)

araç benim istedigimi yaparım mantığıyla hareket eden kisidir.hafif camı aralayıp bide dikiz aynasından yolculara bakar homurdanan varsa aklını almak için.es kaza bir yolcu çıkıp da:
-kaptan atarmısın sigarayı lütfen. dese
+ne diosun kardesim sen benim ne sitres altında oldumu biliyomusun.bu memleketin trafiğini cekiyoruz günde bilmem kaç saat.şeklinde çemkirmesi muhtemel bi edayla.

ostim minibüs şoförüdür. ostim göbeğe kadar efendi efendi gelirler. göbekte yolcuların büyük bölümü iner. sanayinin iç taraflarına girince, beyefendi oraların kralı olur. hemen camı hafif açar ve sigarasını ateşler. dumanını savura savura sanayinin içinde yol alır.

bir kaç sefer uyarmayı düşündüm kendilerini. daha sonra bunun beni rahatsız etmediği, sırf bir kural diye böyle rahat beyleri kırmanın anlamsız olduğu kanısına vardım. sabahın yedisinde ben yaşamak için bir sebep ararken; sigarasını yakıp, "entel misin dantel misin çikolata sevgilim" dinleyen beyefendiye sevgiler.

çekmeköy kadıköy dolmuş şoförleridir. tek kalan bayan yolcuysaniz sorma gereği bile duymadan yakarlar.

bunlardan istanbulda'da cok vardir. ya uzun parliament, ya da uzun marlboro icerler. eskiden bildigin arabesk tipler olan bu soforler, simdi apacinin bayrak tutanlaridir. zaten minibusun icinde ufak capli discodur. minibuste bebek varmi, hamile var mi umursamazlar. tutturerek giderler.