unutulan

bir oguz atay hikayesi.

cengiz kurtoğlu’nun efsanevi şarkılarından biri benim için. daha parçaya girdiği anda efkarlanıyor insan.

önce birkaç damla yaş gözlerimden süzüldü
inanmadım yıkıldım senin miydi bu düğün
hıçkırdım sendeledim bacaklarım çözüldü
yoksa sen değil miydin o uğruna öldüğüm

aklımdan geçti birden bütün davranışların
tamamlıyordun beni aynıydı her şeyimiz
en büyük desteğimdi sihirli bakışların
her zaman yanımdaydın çok mutluyduk ikimiz

gözlerim bulutlandı başım öne eğildi
yalan değil olamaz duymadın feryadımı
bütün bu gördüklerim birer gerçek değildi
benim değilsin artık boşver unut adımı

(bkz: unutulanlar dışında yeni bir şey yok)