loto sonuçlarına bakmaya bakkala giden

ve bir daha kendisinden haber alinamayan esimi ariyorum...ustelik o lotoyu ben oynamistim nerden bilecektim ayriligimiza neden olacagini...bilseydim oynarmiydim hic...ahh ki ah...buraya kadarmis sabirli ol deyip beni teselli etmek isteyen dostlara tesekkur ediyorum...fakat o bana mezara kadar demisti...yoksa basina bir haller mi geldi...nerelere gitsem kimlere muracaat etsem bilmiyorum...etme en iyisi gulerler sana hatta aninda yerini soyleyen bile olur diyorlar hawai adalari mi ne oyle bir yerlerde olabilirmis...oralarda kimimiz kimsemiz de yok ki neden gitsin adamcagiz...gurbetin su koseciginde sakin sakin oturur bilmem ne netten kingini oynar dururdu...hic bir problemi yoktu hic bir problemimiz de yoktu(yani oyle sayilabilirdi)...ah ki ah...bana "gelirim oraya kirarim o sozlugu" diyen bariton makamindaki seslenisini bile ozledim...cocuklara gelince garip ama mutlu gorunuyorlar ...bir baba vardi bu evde ve artik yok diye hic etkilenmise benzemiyorlar...bir ben bir ben boyleyim...can kusum diye baslardi satirlari, internet cep telefonu yoktu o zamanlar tutun kokardi mektuplari...neyse evlendik ettik, baktim bunun kutuphanesinde bir ince kitap var semsi belli mi neydi yazari butun hazir ask mektup orneklerini yazmis oraya... benim mektuplarin kaynagini bulmustum...ama olsun du copy-paste degildi simdikilerde yapilanlar gibi...kalemi kagidi eline alip oturup efendi gibi kopyalardi demek ki...bir pink floyd dinleyisi vardi sanki david gilmour var karsimda zannederdim oyle hisli dinler bide soylerdi...gidelim buralardan artik dedigim de ’gidelim hayat zaten yolculuktur’ demisti...bu felsefeyle daha da gidiyor galiba dostlar ne dersiniz...enteresan olan bakkala giderken akvaryumdaki sevgili balikini da goturmustu kavanoza koyup da...ben de sormustum hayirdir! diye de sadece hava aldirip geri getirecem demisti...ahh ki ah ben yanmayayim da kimler yansin (balik icin degil tabii)...ben kizimizi dogururkene bir avazim yerde bir avazim gokte o da hastanenin bekleme salonunda sigara ustune sigara icip heyecanini gidermeye calisan guzel hemsire kizlarla derin sohbetler bile etmisti(bunlari da bana kizkardeslerim soylemisti)...o kadar duygulari benle birebir yasayan bir insandi yani...daha nesine yanmayayim... ’bir gun sana, hos bir hatun hadi bize gidelim dese ne dersin’ diye de ara da sirada yoklama cekerdim ona...’ayy ben evliyim olabilemez katiyyen gelemem sizinle’ deyip elimdeki yuzugu gosterek reddederim merak etme’ derdi...ben de ’afferim sana iste benim erkegim’ deyince oyle garip garip gulerdi...her neredeyse ciksin gelsin artik diye gezmedigim arastirmadigim mesaj yollamadigim tur acenta sitesi kalmadi(cunku bizim sevgimizi anlamayan insanlar boyle tavsiye ediyorlar)...ama yok iste..bide belki donmez de beni oldugu yere cagirir mi diye bekliyorum her neredeyse... cunku o bensiz ac kalir olur, camasirlarini bile yikayamaz, kokar curur gider...mecbur yani ya geri donecek ya beni cagiracak her neredeyse...ama elalemin agiz torba degil buzesin, geri gelmesi paralari harcama hiziyla orantili gibi sacma sapan seyler soyluyorlar ben bilmiyorum ne parasidir neden bahsediyorlar...biz kendi yagimizla kavrulup gidiyorduk bir sikayetimiz yoktu ki sukur...anlamiyorum bu insanlari ve sadece agliyorum dostlar sadece agliyorum geceler gunler boyu...bekliyorum...bitti...(bu bitmez aslinda)