pozitif basınçli ventilasyon

hastanelerde zaten az enerjisi kalmış hastanın enerjisi solunum kaslarına gitmesin diye kullanılan yöntem. normalde göğüs kafesi açılsın da içine hava dolsun diye kaslar kasılır. bu yöntemle hava direkt akcigerlere verildiginden kasın çalışmasına gerek kalmaz.

bu tür ventilasyon endotrakeal entübasyon veya trakeostomi ile sağlanan bir yapay havayolu aracılığıyla akciğerlere belirli bir basınçta gaz akımı sağlanması prensibine dayanmaktadır. pozitif basınçlı ventilatörler hastanın akciğerlerine hava yollanmaya başladığında basınç değeri ağızda pozitif, alveolde ise sıfırdır. böylece oluşan bir basınç gradiyenti ile solunum havası alveollere ulaştırılır. bu amaçla üst havayollarında oluşturulan insuflasyon basıncı, akciğer ve göğüs duvarının elastik büzüşmesi ve havayolu direncini yenmek için gerekli basınçların toplamına eşittir. böylece alveollerde progressiv olarak pozitif bir basınç meydana gelmektedir. bu sırada oluşan pozitif alveoler basınç visseral plevraya da yansımakta ve inspirasyon sonunda intraplevral boşluk basıncı da pozitif olmaktadır. pozitif basınçlı ventilasyonda inspirasyon sonunda ventilatörün pozitif basınç uygulaması durur. bu durumda "ağız basıncı" sıfıra düşer, alveoller basınç ise hala pozitiftir. böylece ağız ve alveol arasında yine bir basınç gradiyenti meydana gelir ve hava dışarı çıkar. ekshalasyon pasiftir ve alveoler basıncın sıfıra dönmesi ile ekspirasyon son bulur. günümüzde klinik uygulamada rutin olan mekanik ventilasyon tekniği pozitif basınçlı ventilasyondur.