kadınları dinsel obje gibi görmek

başlığı sakın yanlış okumayın, o kelime "cinsel" değil "dinsel".

evet, kadınları dinsel obje gibi görmekten bahsediyorum. elbette bu konu hakkında sayısız yorum yapılabilir. ben bu konuya bir arkeolog gözüyle yaklaşmak istiyorum.

diyelim ki eğer neolitik, kalkolitik hadi biraz daha gidelim klasik dönemde yaşıyorsaniz yok daha da olmadi eger siz bir hristiyansaniz kadınları dinsel obje olarak görmeniz doğaldır.

misal: çatalhöyük’te bulunan şişman kadin heykelcigi, doguran kadin heykelcigi. bunlar bereketi ve doğurganlığı simgelerdi.

misal: afrodit heykelleri, athena heykelleri, efes’teki artemis heykeli.

misal: alacahöyük’te bulunan kybele heykeli.

misal: hz. meryem ikonalari, çocuk isa ve bakire meryem ikonalari.


tüm bunlar kadinlarin dinsel bir obje gibi görülmesine dair güzel kanitlardir. bir arkeolog gözüyle bakacak olursak bunun aşikarligi daha da ortaya çikiyor haliyle.

kadınlar tapılasi varlıklardır, çünkü onlar yarimiz, annemiz, sırdasımız, herşeyimiz, siginacak limanlarimizdir.

ne mutlu tapılmayi hak eden kadınlara...

-hanim sahura kalmayi unutma pataklarim vallahi
-tamam bey kizma kalkarim
-bak bugün kalkmadin aç aç tuttum orucu midem yapisti karnima lan senin yüzünden
-tamam bey kizma kalkicam bu sefer iki saatide kurdum vallahi
-aferin aferin heh söyle

(bkz: türban)