ayrılık günü

umit ya$ar oguzcan $iiri.

ben nice ayriliklar gordum omrumce
ku$lar gordum; kirilmi$ kolu, kanadi
ayri du$mu$ sevdiginden ku$lar gordum
hic bir ayrilik bana bu kadar komadi

ayriligin bir agridir vurur $akaklarimda
ve buyur gozlerimde bir okyanus kadar
derinden ses verir icimde bir tel
sonra, birdenbire kirilir, kopar

yeryuzu cekilir altindan ayaklarimin
gecer ba$ima coken bir tavan gibi gokyuzu
durmadan calinir kulaklarimda
$arkilarin en huzunlusu

seni alip uzaklara giden otobus
benim uzerimden gecer hi$imla
devrilir, bakakalirim ardindan
bir sel gibi akan gozya$imda...

artik ne yapsam bo$, teselliler faydasiz
karanlik gitgide en derinlere ceker beni
caresiz, butun sokaklarinda bu $ehrin
boyle peri$an beklerim donmeni

dola$ir birbirine yorgun ayaklarim
ellerimi koyacak bir yer bulamam
nereye gitsem, en koyusu acilarin
ne yana baksam, cildirtan bir ak$am

istemem ben bu omru, bu talihi istemem
boyle durup durup senden ayrilmak varsa
orada bir mezar kazilir benim icin
ayriligin nerede ba$larsa.