zenon un paradoksları

kuskuculugun kaynaklarindan biridir.

bir ornek: bir ok yaydan hedefe dogru ilerler. her seferinde yolun yarisini gider. boylece hicbir zaman hedefe ulasamaz.
ornegin daha iyi anlasilabilmesi icin (bkz: limit).

xenon paradokslarini evrenin duragan olduguna dayandirmisti. evren her an durmaktadir bir andan bir ana hareketten daha farkli bir sekilde gecilmektedir. bu dusuncesini ispatlamak amaciyla "en kucuk" dedigi; kesinlikle bolunemeyen ve kendisinden kucuk hicbirseyin olmadigi bir birim ileri surmustu. bunu da "achilles ve kaplumbaga" paradokslarinin dorduncusuyle aciklamaya calismisti.
bir kareyi dorde bolelim. yukaridan asagiya a,b ve soldan saga 1,2 olarak numaralandiralim. a1’e bir en kucuk b2’ye bir en kucuk koyalim. a1’i a2’ye ve ayni anda b2’yi b1’ hareket ettirelim. bu iki en kucuk birbirlerinin yanlarindan gecmis olmalarina ragmen hicbir yerde karsilasamazlar cunku karsilasabilmeleri icin once en kucugun yarisi gibi bir alan kat etmeleri gerekir ki bu da soz konusu degildir. dolayisiyle evren her an durmaktadir ve bir andan bir ana hareket yoluyla degil de yokolup ,olusmalarla yol almaktadir. ayni arka arkaya cekilmis fotograflarin bir araya getirilmesiyle olusan hareketli goruntuler gibi.

alintidir

elea okulu filozofu olan zenon’un hocası parmenides’in görüşlerini savunabilmek için ortaya koyduğu kanıtlamalardır.bu kanıtlarından biri de şöyledir : atılan okun hareket ettiği sanılır.ama ok hedefe varmak için atılmış olduğu yer ile hedef arasındaki mesafenin her noktasını bir bir geçmek, yani ayrı ayrı her noktada bulunmak zorundadır.bulunmak durmak demek olduğundan ok uçtuğu süre içinde duruyor hareket etmiyor demektir.

(bkz: zenon)