edit: başlıkta a küçük olmuş dikkatsizlik düzeltebilirseniz sevinirim
yakın zamanda annemle konuşurken gündeme gelen Atatürk ilkelerini ikimizin de hatırlamakta zorlandık 50 yaşında kadın da ben de kendimizden utandık hadi kendi öküzlüğümü bir kenara koysam da annemin de hatırlamakta zorlanmasını garipsedim ilkelerin içeriğini anlamak bir ömür sürer ama ilkeleri unutmaya başlamak...
dürüstçe cevap istediğim soru şudur
eliniz google'a kaymadan emin bir şekilde hatırlayabiliyor musunuz yoksa bu değerler yavaş yavaş uzaklaşıyor mu bizden
arada bir kendimize hatırlatmak lazım galiba
6 tanedir
cumhuriyetçilik
milliyetçilik
halkçılık
devletçilik
laiklik
inklapçılık
Hani şöyle bir söz vardır ya:"herkes önce kendi önünü temizlesin."
Hayat felsefem bu benim. Cafcaflı, neonlu, çok dikkat çeken bir söz değil ama hayatınızın amacı bu olursa çok şeyi değiştiriyorsunuz.
Türk dili ve edebiyatı öğretmeniyim. Yani bana gelene kadar öğrenci; vatan, millet, Atatürk sevgisini öğrenmiş olmalı. En azından saygı göstermeli.
Yok. O kadar boş bir nesil ki. Hayır z kuşağından bahsetmiyorum, bu kuşağın ailesinden bahsediyorum. Sonradan görmelik, batı özentiliği ya da tersine aşırı dincilik o denli nüfus etmiş ki içlerine Atatürk ilkeleri şurada kalsın; demokrasinin, cumhuriyetin, tanımını yapamıyorlar çocukları da onların gölgesi.
TariH öğretmeni değilim lakin her öğrencim Atatürk'ü, ilkelerini, vatan toprağının nasıl zor kazanıldığını bilecek, yolu yok öğrenecek. Kompozisyon yazdırıyorum bir şekilde müfredata uyduruyorum. Soruşturma geçiriyorum evet ama namuslular da namussuzlar kadar cesur olmalı cidden.
Lütfen önce kendimizi, sonra kendi çevremizi düzeltelim. Bazı değerler var ki kaybedilirse asla yerine gelmez.
Hakkaniyet, laiklik, Cumhuriyet, ümmet değil birey sevgisi, önce din değil ahlak her çocuğa aklının aldığı yaştan itibaren öğretilmeli.
Yoksa Mustafa Kemal Atatürk'ün yaptığı tüm yenilikler orta çağ karanlığından beter bu hükümet döneminde kaybolup gidecek.
tesis önemli tesis
bak çocuklar kendi okullarını inşa ediyor
http://www.acikbilim.com/wp-content/uploads/2014/04/449_5.jpgtablet gençliği matkap sesinden korkuyor. bu kadar köreltilmiş, bu kadar üretimden uzaklaştırılmışlar. benim gözlemim budur.
ama zeytin de önemli tabi. menderes'ten beri margarin denen pislik boğazımızdan içeri pompalanıyor. sonra gelsin stentler, damar tıkanıklıkları..
zeytin mistir. en asil duyguların meyvesidir.
çok doğru olmakla birlikte önem teşkil etmediğini düşündüğüm tespittir. ben ilkokuldayken de sıkça unutulurdu bu 6 ilke, çünkü anlamını kavrayamayacağımız yaşta zorla ezberletilmeye çalışılıyordu. hiçbirimiz çatır çatır sayamazdık ama 30 kişilik o sınıftan da birkaç çürük elma hariç atatürk düşmanı çıkmamıştır. çünkü öğretmenimiz bunları zorla ezberletmek yerine zorla kitap okuturdu. küçük kara balık, martı jonathan livingston gibi şahane kitapları olan bir listemiz vardı, ebeveynlerimizden birisi kitap okuma formumuzu imzalardı her akşam, eğer okumadıysak azar işitirdik bir sürü.
demem o ki atatürk ilkelerini ezberlemek yerine ilkelerin içeriğini vermeliyiz çocuklarımıza. saygı duymayı, özgürlüğü, okumanın önemini ya da evrenselliği. atatürk sevgisi -bu ülkede sevilecek birkaç kişilikten biri olarak- temel düzey tarih dersinden sonra kendiliğinden gelecektir.
not:ben kısa sürede hatırladım bu arada, hayat bilgisi dersi sınavından nasıl korktuysam artık.
Çünkü okumaktan aciz anne babaların tablet manyağı çocuklarının yetişmesi dediğim başlık. Benim kuzen çocuklarını örnek vereyim; hepsinin küçücük yasta elinde telefon, nefes almadan internette geziyorlar. Biz küçükken bütün dünyamız okul, ödevler, sokakta top oynamaktı. Okulda hocanın anlattığını kavrayıp evde ödev yapıp dışarıda kuduruyorduk. O yüzden tarihi de iyi biliriz ülkemizin jeopolitik konumu gibi s.kik bilgileri de. Şimdi ufaklıkların elinde telefon, ellerinin altında devasa bir dünya ve hayattaki tek amaçları sosyal medyada gösteriş, whatsapp mesajlaşma seansları ve aleyna tilki gibi b.ktan idollerin hakkında her şeyi bilmek. Atatürk ilkelerini nereden duyuyor ki hatırlasün bu çocuk?
Ben böyle bir durum olduğunu düşünmüyorum. belki yaşadığım yer yüzündendir ama ülkede Atatürk düşmanları arttıkça destekçileri de artıyor. bence bunun sebebi insanların bu kutuplaşma ortamında taraf seçmek zorunda olduklarını hissetmeleri.
ülkenin iç kesimi falan ezelden beridir islamcı, ümmetçi bir düşünce çerçevesinde yaklaşıyor olaylara zaten. ama burada yanıltıcı bir şey var bence: göç eden kesim hala Atatürk düşmanlığına yakın, kuşaklardır şehirlerde yaşayan kesim ise Atatürkçü. mesela İzmir, İstanbul, Antalya gibi yerlerde bu durum geçerli. İlkelerinin unutulduğunun düşünülmesinin bu yanıltıcı sebepten olduğunu düşünüyorum; umarım yanılmıyorumdur.
