hayatınıza yön veren kitaplar

zülfü livaneli'nin "kardeşimin hikayesi", "serenad", "bir kedi, bir adam, bir ölüm" adlı eserleri. zevkle okuduğum bir yazar. her kitabı hayatımda ufak tefekte olsa bir iz bırakmış ve bu doğrultuda yön vermiştir.

charles bukowski'nin "kadınlar" adlı kitabı.

ah muhsin ünlü'nün "gidiyorum bu*" adlı şiir kitabı.

ve tabi ki; edgar allan poe'nun "morgue sokağı cinayetleri".

bukowski'nin kitapları. hayatımı sikeyim yani. 17 yaşında insan niye bukowski okur?

sabahattin ali 'nin, schopenhauer'un , cemal süreya 'nın, bejan matur 'un, mehmed uzun'un, irvin yalom'un, dostoyevski 'nin, pavese'nin, özen yula'nın çoğu kitapları ile burak özdemir'in (levhi mahfuz'u sadece) kitabı ve kur'an.

"iyi insan , iyi vatandaş" h.a.yücel
"9 kehanet" j.redfield
"koku" p.suskid
"simyacı" paulo coelho
"yüz yıllık yalnızlık" g.g. marquez
"semerkand" a.malouf
"şibumi" w.w.trevanian
"banko" h.carrier

hayata yön veren kitap/lar var mıdır, bilmiyorum; ama okuma alışkanlığının külliyen hayata yön verme gibi etkisi olduğu çok açık.

eğer tek kitap hayatınıza yön vermiş ise orada sorun vardır...ne hayat bu kadar sığdır ne okuyarak kendisini geliştiren bir insan.

epeyce bilim kurgu okuduğum bir dönemimde strugatski kardeşlerin türkçe'ye uzayda piknik adı ile çevrilen kitabını okumuştum ki hala zaman zaman yeniden elime alır, içerdiği kimi iddiaları, evrenin/maddenin aklı zorlayan var oluş haline dair bilgilerim ışığında yeniden gözden geçiririm.

evet bu kitap ( uzayda piknik ) hayatıma yön vermiş olmasa dahi ciddi şekilde etkilemiştir. en azından enerjinin ( ve ve tabii maddenin ) korunumu kanununun göründüğü kadar da sağlam olmaması gerektiğini düşündürerek...

doğruluğuna ( veya yanlışlığına!) ilişkin çok sağlam olduğunu "bildiğiniz" bilgilerinizi sorgulatıyor ise o kitap/lar tam da budur işte!

(bkz: kuran) ve (bkz: elmalılı hamdi kuran tevsiri)dini reddetmeme yaradi

yukarıdaki yazar;
hazır başlamışken;
"j.messlier / le bonsanse" (sağduyu)'yu da oku ,
tanrıyı da reddet , noktayı koy.
sen sağ biz selamet,
vesselam.

(bkz: genç werther'in acıları)
goethe, bu romanı yazdığında 25 yaşındaydı. romanın piyasaya çıkmasının ardından hem pek çok intihar vakası ile karşılaşılmış, hem de almanya sokakları bir “werther salgınına” uğrayarak, ortalığı mavi ceket, sarı pantolon giyen duygulu gençler istila etmiştir.

(yön vermekte ne kelime, adamlar hayatlarını kaybetmiş. acilen okumam gerekenler arasında bir numarayı kaptı.)

erich fromm - sevme sanatı
dostoyevski -karamazov kardeşler
nicos kazancakis -zorba
sigmoid bauman - küreselleşme

bu kitaplar hayatıma yön vermedi ama bişeyler beni değiştirmişse, bu kitaplar yapmıştır.