kayıp çocukların ölü bulunması

ülke genelinde kayıp ilanı verilen kız yada erkek cocuklarının bunları yaşları kaç olursa olsun 1 hafta 10 gün sonra hep cansız bedenleri bulunuyor. kimi çocuklar aile içi sapkınlıklardan kimiside dışarıdaki kendini bilmezler yüzünden ölüyor. açıkçası ne zaman televizyonda kayıp bir çocuk haberi görsem öldürülmüş ihtimalinin çok yüksek olduğunu düşünüyorum. bu durumların nasıl önüne geçilebilir bilemiyorum ama küçücük bedenlerin işkence görüp öldürülmesinide insan hazmedemiyor.

15 yaş altı kayip cocuklar 2 gun icinde bulunmazlarsa 15 ile 30 gun arasinda cesetleri bulunuyor. zeka özurlu, otistik v.b cocuklarin vucutlarinin gorunmeyen bir kismina takip cihazi vericisi yerlestirmek yasal zorunlu olabilir. diger cocuklarda 18 yasina gelene kadar ailesinin rizasi ile takip cihazi yerlestirilebilir, 18 den sonra şahis isterse cikarttirip isterse ölene kadar vucudunda kalmasini isteyebilir. şeklinde bir kanuni duzenleme yapilsa faydali olacagi kanaatindeyim. polis muneccim degil coucugun cep telefonu var ve aciksa mahkeme karari ile sinyal takibi yapip bulabilir yoksa işler zorlaşiyor. evden kacan cocugun yakin arkadaslarina sormak, park bahce, otogar, hastane gibi yerlere sormak eşgali diger ekiplere bildirmek bir yere kadar sonuc verir, teknik takip şart.

ülkemizin kanayan yaralarından biri. daha acı olanı; tecavüze uğradıktan sonra öldürülmeleri.

bugün bigcoder jedisine muhalif olma günüm sanırım. eheh. kendisine sevgilerimi iletiyorum. ama neden çocuklarımızı kaçıran yaratıklara, karşı bir çözüm bulmuyoruz? çocuklarımıza bir cihaz yerleştirmek, bu zihniyete engel olur mu? yahut her çocuğu korur mu? bunu yapmak elma kabuklu diye, elma yememek gibi bir şey. neden kabuğu soymuyoruz?

insan düşünüyor, ister istemez. bizim savaşmamız gereken bu zihniyet. soruna alternatif çözüm üretmek yerine, sorunu bitirmeliyiz.