bir ziya osman saba şiiri, aynı zamanda ezginin günlüğü'nün eski arkadaş albümünde yer alan nezih bir parça.
bir oda içinde saat sesi 
hayatın sırtımdan giden pençesi 
ve beni maziye götüren bir el 
eski günlerimiz sessiz ve güzel 
bulduğum kayıplar her günkü yerin 
işte konsol ayna köşe minderin 
seccaden tespihin namaz başörtün 
bir şey değişmemiş sanki daha dün 
yine ortancalar altı camının 
dışarda sükûnu yaz akşamının 
bahçemiz sulanmış ıslak her çiçek 
kapı çalınacak babam gelecek. 
https://www.youtube.com/watch?v=G2Y1E6_wfSo
                    eski günlerimiz
dün ve dünler toplamıdır. yarında dün olacak(bir bombaya kurban gitmezsem tabi) ve dün olacak olan yarında geçen dünlerimden farklı olmayacak sanırım.
                    
    bizi bugün biz yapanlar.
                    
    neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

