bazıları korkudan altına kaçırır, çoğumuz sevinç gözyaşı döker ve ona sarılırdık. o ise mavi gözleri ile bize gülümsedikten sonra kendisi hakkında atıp tutanlara onların kanını donduracak bir bakış fırlatırdı. ardından yine eskisi gibi kendisini sevenleri bir sofrada etrafına toplar ve en yakınındakine fikirlerini, yapılacakları not aldırırdı: "çocuğum yaz..". ama bu sefer masasından çay ve meşrubat dışındaki her içeceği kaldırtırdık. akıllandık ama geç oldu...
atatürk şimdi çıkıp gelseydi
onu pamuklara sarmaya çalışırdık ama o kabul etmezdi.
herkes küçük bir atatürk olsaydı
onu hatırlatsaydı çevresine
fikirleriyle yaşatmaya çabalasaydı
dilemek zorunda kalmazdık gelseydi keşke diye..
onu hatırlatsaydı çevresine
fikirleriyle yaşatmaya çabalasaydı
dilemek zorunda kalmazdık gelseydi keşke diye..
altıma sıçardım...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?