biz üç kişiydik

yusuf hayaloglu`nun muhte$em bir eseri..i$te sozleri..

biz uc kisiydik:
bedirhan, nazlican ve ben.
uc agiz.. uc deli yurek.. uc yeminli fisek!
adimiz belâ diye yazilmisti daglara, taslara
boynumuzda agir vebal,
koynumuzda capraz tufek!

el tetikte, kulak kiriste,
ve sirtimiz topraga emanet...
baldiran acisiyla ovarak usuyen ellerimizi
yildiz yorgan altinda birbirimize sarilirdik..
deniz cok uzaktaydi
ve dokunuyordu yalnizlik...

gece, irmak boylarinda uzak cakal sesleri,
yuzumuze, ekmegimize,
turkumuze carpar gecerdi.
gogsune kekik surerdi nazlican,
tuterdi buram-buram.
gizlice ona bakardik, yuregimiz gocerdi...

belki bir coban kavalinda yitirdik nazlican’i
ates bocekleriyle bir oldu,
kirpisarak tukendi...
bir narin kelebek olusu birakip tam ortamiza
kursun gibi, mayin gibi,
tutusarak tukendi...

oy, nazlican... vahsi bayirlarin marali...
oy, nazlican... saclari firtinayla tarali...
sen de boyle gider miydin yildizlar ulkesine?
oy, nazlican oy... can evinden yarali...

agit:
serin yayla cicegi, oy nazlican..
deli-dolu heyecan, oy nazlican..
gogsumde bir sevda kelebegi,
olume sundugum can, oy nazlican..

artik, yenilmis ordular kadar
eziktik, sahipsizdik..
gecip gittik, parka ve yurek paramparca!.
gerisi olum duygusu,
gerisi sagir sessizlik..
gecip gittik, nazlican boslugu aramizda..

bedirhan’i bir gedikte sirtindan vurdular,
yarip cikmisken nice buyuk ablukalari..
omuzdan kayan bir tufek gibi usulca,
titredi ve iki yana dustu kollari..

olum bir isirgan otu gibi
sarmisti her yanini...
devrilmis bir agacti, ay isiginda govdesi..
uzanip, bir damla yas ile
dokundum kirpiklerine..
gogsumu catlatirken nabzinin tukenmis sesi..

sanki bir sakaydi bu!.. birazdan uyanacakti,
birazdan atesi karistirip bir cigara saracakti...
oysa olum, sadik kalmisti randevusuna, ah...
o da nazlican gibi,
bir daha olmayacakti!..

hey, bedirhan.. katran gecelerin heyulasi!..
hey, bedirhan.. kancik pusularin belâsi!.
sen de boyle bitecek adam miydin, konussana,
hey, bedirhan hey.. mezari kartal yuvasi!..

agit:
mor daglarin kacagi, hey bedirhan!.
mavi gozleri sahan, hey bedirhan!.
zulamda bir suskun gece bicagi,
beyaz gomlegimde kan, hey bedirhan!.

biz uc kisiydik.. uc intihar cicegi..
bedirhan, nazlican,
ve ben: suphi!...

deniz cok uzaktaydi ve dokunuyordu yalnizlik kısmıyla beni benden alan ve uzun bir süre de geri getirmeyen şiir...

(bkz: ahmet kaya)

ahmet kaya’nın yorumladığı muhteşem bir eserdir.şarkının karakterleri, nazlıcan,bedirhan ve suphidir...

(bkz: biz kaç kişiyiz)

şahane parça.

(bkz: biz 3 kişiydik)