hayvan bakımi

cok ozen gerektiren bir i$lemdir ve kesinlikle cok zordur.

oncelikle hayvaninizi cocugunuzdan ayri tutmayacaksiniz, vallahi bak. cocuk gene hastaligini belli eder, $uram agriyor buram agriyor der. hayvan bunu yapamiyor, $erefsiz i$te, neresi agriyor neresi sizliyor hic bilemiyorsun. melul melul bakar sadece yuzune ve bir yerine dokunmaya kalktiginda ciyaklar. o zaman anlarsin ki hastadir ve acisi vardir. hele bir de kopek benzeri bir hayvansa kuyrugunu da iki bacaginin arasina kistiriyorsa bir suredir, yemekten icmekten de kesilmi$se, bilki kesinlikle hastadir o hayvan ve acilen veterinere gitmesi gerekmektedir.

evladini nasil seviyorsan hayvanini da ayni ozenle sevmek zorundasin. bu hayvanin sagligi icin cok onem ta$ir o konuda kimsenin $uphesi yoktur muhtemelen, ancak ote yandan hayvanin psikolojisi icin de cok onemlidir bu durum. hayvani annesinden babasindan ayirmi$sin almi$sin evine beslemeye, o zaman ona anne baba $evkati gostermek zorundasin. oyunlar oynamalisin onunla, her gun sevmelisin hic bikmadan. asla dovmemelisin, asla korkutmamalisin. yemek yemiyorsa elinle yedirmelisin, zorla yedirmelisin ama nihayetinde yedirmelisin, nasil olsa acikinca yer du$uncesi hayvana bir nevi eziyettir.

a$ilarini ve doktor kontrollerini aksatmamalisin, aksi taktirde omru cok kisa olur ve hayvanini kaybettiginde degerini cok daha iyi anlarsin.

salak olma, cok sev onu, sevgide sinir tanima, birak $imarsin. $imardikca seni daha cok sevecektir.