bu akşam babam, fb nin sikimde olmayan cl haberlerini izlerken, ben koltuğa gömülmüş vaziyette, çeneme kadar götürdüğüm çerez tabağından, baş ve serçe parmağımın arasında tuttuğum fıstıkları ayıklayıp kemiriyordum ki, [nasıl bi sıkıntı bastığını siz düşünün artık] muhabirin röportaj yaptığı yirmili yaşlarda hatun kızımız aynen bu cümleyi kurdu.
3. golü yediğimizde allah kahretsiz falan oldum.
bu damağın üst kısmı var ya, geniz mi ne diyorlar? şu an orda çeyrek büyüklükte bir fıstık parçası duruyor. gülerken nasıl bir tazyikle gönderdiysem parçayı üç saattir çıkartamadım, mehmet ali birant gibi hırlıyorum valla.
öyle rahat ve kendinden emin kurdu ki cümleyi, sanki milletçe yüzyıllardır kullandığımız bir atasözü ya da vecize gibi. benim gibi türkçe katili bir tipeleği bile hakkı devrim kıvamına getirdin ya ta allah iyiliğini versin bacım.
sonracımaaa, çeyrek finale kalınca allahım sana sonsuz şükürler olsun falan oldum
allah kahretsin falan olmak
o da olur, üzülme sen.
6 kasımda fb - galatasaray maçının oynacagı saatte uyuya kalmış olmam ve arkadaşın arayıp "6 tane koyduk babaaaaaa" şeklindeki yorumu karşısında bulundugum durum.
(bkz: tikky dili ve edebiyatı)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?